สมัยนี้เป็นสมัยของ
globalization
เป็นสมัยของสื่อที่เราสามารถเข้าถึงสื่อได้อย่างมหาศาล
มีข้อมูลเอกสารทางภาษาจีนที่ได้รับการแปลออกมาเป็นภาษาอังกฤษและภาษาไทย
มีข้อมูลทางภาษาอังกฤษที่โลกตะวันตกสนใจศึกษาค้นคว้าออกมาอีกเป็นจำนวนมหาศาล
ที่คนไทยไม่สามารถจะพบเห็นได้
คนไทยส่วนใหญ่ที่ไม่ได้อ่านภาษาอังกฤษไม่สามารถจะเข้าถึงได้
ในขณะที่โลกภายนอกมีการตื่นตัว
ในความเสมอภาค
ในเรื่องสิทธิของผู้หญิงผู้ชาย
โลกของพระพุทธศาสนาในบ้านเราก็ยังจำกัดความรู้เหมือนเดิม
เหมือนกับร้อยปีตั้งแต่สมัยพระมหาสมณะเจ้ามา
บัดนี้การศึกษาพุทธศาสนาเป็นไปอย่างกว้างขวาง
ในโลกตะวันตกมีการศึกษาพุทธศาสนาอย่างเป็นจริงเป็นจังมากขึ้น
และในอเมริกาเองก็มีมหาวิทยาลัยหลายแห่งที่เปิดสอนพุทธศาสตร์ศึกษาในขณะที่ประเทศไทยการศึกษาพุทธศาสนาขั้นสูงจำกัดอยู่เพียงมหาวิทยาลัยสงฆ์เพียงสองแห่ง
และการศึกษาก็ยังเป็นการศึกษาระบบเดิมอยู่
การศึกษาศาสนาในทีท่าของนักการศึกษาสมัยใหม่นั้นพึงจะเปิดตัวขึ้นที่ธรรมศาสตร์ก็ดี
หรือที่มหาวิทยาลัยข้างนอกก็ดี
ธรรมศาสตร์เองเพิ่งเปิดพุทธศาสตร์ศึกษา
เป็นปริญญาโทมาได้5ปี
เราต้องทำความเข้าใจว่าในการศึกษาพุทธศาสนาในประเทศไทยนั้น
เรายังล้าหลังต่างประเทศอยู่มาก
เพราะฉะนั้นความรู้เกี่ยวกับพุทธศาสนาโดยเฉพาะเกี่ยวกับพัฒนาการในประเด็นเรื่องภิกษุณีสงฆ์นั้นเราจึงจำที่เป็นต้องอาศัยข้อมูลการค้นคว้าจากต่างประเทศอยู่มาก
ในความเป็นจริงหลายประเทศทั่วโลกได้มีการบวชภิกษุณีสืบเนื่องกันมาเป็นศตวรรษเป็นทศวรรษแล้ว
นับตั้งแต่ปี2531
จนถึงปัจจุบัน 14 ปีแล้ว
ที่เริ่มมีการบวชภิกษุณีที่
LOS ANGELES ในปี 2541
เริ่มมีการบวชภิกษุณีที่ศรีลังกา
แล้วก็เรื่องมาจนถึง
ปัจจุบัน
สำหรับไต้หวันนั้นเค้ารับสายภิกษุณีสงฆ์มาตั้งแต่โบราณ
การบวชภิกษุณีจึงมีอยู่ทั่วโลก
กลายเป็นของธรรมดาไปแล้วในขณะที่ประเทศไทย
ด้วยการถูกปิดกั้นทางความรู้
โดยเฉพาะความรู้ที่มีจากโลกของความรู้ทางภาษาอังกฤษ
บ้านเราจะถูกปิดกั้นอยู่เป็นอันมาก
เพราะความที่คนไทยเองไม่ค่อยได้ศึกษา
ตำหรับตำราจากภาษาอังกฤษหนึ่ง
เพราะคนไทยเองไม่สนใจในการศึกษาเรื่องพุทธศาสนาหนึ่ง
เป็นปัญหาติดขัดอยู่อย่างนี้
|