นอกจากความเชื่อนี้แล้ว ข้อสำคัญจะต้องน้อมนำเข้ามาสู่การปฏิบัติ ถ้าเราเพียงแต่เชื่อ คุณโยมเชื่อเฉยๆเป็นความเชื่อนี่ก็เป็นอะไรที่ลอยแขวนอยู่ ความเชื่อนั้นจะต้องน้อมนำเข้ามาสู่การปฏิบัติ จึงจะเป็นสรณะจึงจะสามารถช่วยให้เราแต่ละคนก้าวล่วงความทุกข์ในชีวิตของเราได้จริง ตรงนี้จึงจะเป็นสรณะ เราไม่รู้ ณ ขณะที่นั่งอยู่เนี่ย เราไม่รู้ว่าอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณจริงแท้แน่นอนแค่ไหน แต่สิ่งที่พวกเรารู้เท่าๆกันคุณโยมไม่ว่าจะเป็นคนเล็กคนใหญ่ ณ ที่นั่งอยู่ด้วยกันขณะนี้ เรารู้เท่าๆกันว่าทุกข์นั้นมีจริง เราปรารถน

าที่จะพ้นทุกข์ แต่ตลอดเวลาที่เรายอมรับว่าทุกข์มีจริงและปรารถนาที่จะพ้นทุกข์เนี่ย เราไม่ได้ทำอะไรเลย ที่จะทำให้เราก้าวล่วงทุกข์ได้ อย่างนี้เรียกว่าโง่หรือฉลาด จะให้เรียกว่าโง่หรือฉลาด เพราะฉะนั้นเวลานี้คุณโยมเริ่มเข้ามาวัดเริ่มเข้ามาฟังธรรมเริ่มเข้ามาศึกษาเริ่มน้อมนำจิตใจชัดขึ้นแล้วว่าทุกข์จริงๆหนอ องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงยืนยันด้วยชีวิตของพระองค์เองว่า พระองค์ก็เคยอยู่ในทุกข์เหมือนกับเรา ก็อยู่ในทุกข์แห่งชีวิตมนุษย์เช่นเดียวกับเรา พระองค์ได้พ้นทุกข์แล้ว โดยเอาชีวิตของพระองค์เป็นเดิมพัน เอาชีวิตของพระองค์เป็นตัวอย่างแสดงให้เห็นว่านี่พระองค์เคยทุกข์เหมือนกับเราแต่ก็พ้นทุกข์ได้โดยมรรควิถีนี้ ถ้าหากว่าเราน้อมนำพุทธะเป็นสรณะอย่างแท้จริง พุทธะความแจ้ง ความรู้แจ้งนั้นจะเกิดกับเราได้ก็ต่อเมื่อเราน้อมนำเอามรรควิถีมาดำเนินในหนทางการปฏิบัติชีวิตจริงๆ