สมณพราหมณ์เหล่าใดไม่ควรเคารพบูชา
สมณพราหมณ์ยังมีความกำหนัด ความขัดเคือง ลุ่มหลงในรูปเสียงกลิ่นรสโผฏฐัพพะธรรมารมณ์ สมณพราหมณ์ เหล่านั้นจึงไม่ควรสักการะ เคารพ นับถือ บูชา....
พระพุทธดำรัสตอบ
.....ดูก่อนคฤหบดีทั้งหลาย สมณพราหมณ์ เหล่าใด
ยังมีความกำหนัด
ความขัดเคือง
ความลุ่มหลงในรูปที่รู้ได้ด้วยจักษุ.....
ในเสียงที่รู้ได้ด้วยโสต....
ในกลิ่นที่รู้ได้ด้วยฆานะ...
ในรสที่รู้ได้ด้วยชิวหา....
ในโผฏฐัพพะที่รู้ได้ด้วยกาย....
ในธรรมารมณ์ที่รู้ได้ด้วยมโน ไม่ไปปราศแล้ว
ยังมีจิตไม่สงบภายใน
ยังมีความประพฤติลุ่ม ๆ ดอน ๆ
ทางกาย ทางวาจา ทางใจ อยู่
สมณพราหมณ์ เช่นนี้
ไม่ควรสักการะ เคารพ นับถือ บูชา
นั่นเพราะเหตุไร เพราะว่า
แม้พวกเราก็ยังมีความกำหนัด
ความขัดเคือง
ความลุ่มหลงในรูปที่รู้ได้ด้วยจักษุ....
ธรรมารมณ์ที่รู้ได้ด้วยมโน ไม่ไปปราศแล้ว
ยังมีจิตไม่สงบภายใน ยังประพฤติลุ่ม ๆ ดอน ๆ
ทางกาย ทางวาจา ทางใจอยู่
ก็เมื่อเราทั้งหลายไม่เห็น
แม้ความประพฤติสงบของสมณพราหมณ์
พวกนั้นที่ยิ่งขึ้นไป ดังนั้น
ฉะนั้นท่านสมณพราหมณ์ เหล่านั้น
จึงไม่ควรสักการะ เคารพ นับถือ บูชา....
นครวินเทยยสูตร อุ. ม. (๘๓๓)
โดยคุณ : วัส -
[ 14 ต.ค. 2003 , 09:22:09 น. ]
|